Zakładanie okrywy roślinnej międzyplonów w celu zarządzania zachwaszczeniem

okrywy międzyplonowe stanowią łącznik między dwoma uprawami zbóż, tak aby gleba nie była goła. Dąży się do jak najszybszego i najpełniejszego zamknięcia koron roślin aby efekt tłumienia chwasty był jak najlepszy (mogą występować efekty allelopatyczne, ale są one trudne do zmierzenia). Konkurencja w zakresie zachwaszczenia jest bardzo zależna od ilości biomasy wytworzonej przez okrywę oraz od szybkości jej rozwoju.
Teoria
Generalnie biomasa chwastów jest niska, gdy biomasa uprawy lub okrywy jest wysoka, to efekt konkurencji (o wodę, składniki mineralne i światło). Niektóre interakcje allelopatyczne mogą również sprzyjać lub hamować chwasty.
Na poniższym wykresie widać, że gdy okrywa osiąga maksymalną biomasę, chwasty praktycznie znikają.

Wyniki doświadczenia
Prezentacja doświadczenia
Doświadczenie przeprowadzono w Vinon-sur-Verdon (83) na glebie typu piasek gliniasto-pylastej (iły 18,9 %, pyły 30,7 %, piaski 17,6 %; materia organiczna = 2,9 %; pH = 8,4). Eksperyment obejmuje 3 warianty, każdy powtórzony 3 razy (6 m x 100 m), na 3 blokach, każdy wariant różni się międzyplonem:
- T1 OK jęczmień + owies: obecność okrywy roślinnej (OK) z jęczmienia (Orostar 75 %) i owsa (Fringante 25 %).
- T3 kontrola gleby gołej: brak OK w międzyplonie. Pole obsiane soja (Sphera), w ścisłym siewie bezorkowym.
Jaki wpływ na chwasty?
Znaczny spadek całkowitej biomasy chwastów w uprawie w wariantach z okrywą międzyplonową w porównaniu do kontroli. Obserwacja ta utrzymuje się przez cały cykl soi, a gęstość roślin chwastów podąża za tą samą tendencją co biomasa (biomasa chwastów większa w kontroli i brak dużej różnicy między dwoma okrywami).

Jaki wpływ na plon?
Obserwuje się spadek gęstości roślin soi w wariantach z okrywą międzyplonową w porównaniu do kontroli. Duża biomasa wytworzona przez okrywę roślinną, która została zniszczona wałem Cambridge, mogła utrudnić siew przeprowadzony pod koniec maja w siewie bezorkowym pod okrywą, a tym samym kiełkowanie i/lub początkowy wzrost soi. Odrosty okryw roślinnych (niszczone wyłącznie mechanicznie) również mogły konkurować.

Mimo to nie ma wpływu na plon. Obserwuje się nawet tendencję do wzrostu po okrywie, mimo że gęstość uprawy jest niższa. Ta kompensacja wynika ze wzrostu liczby strąków w wariantach z okrywą (masa 1000 nasion jest porównywalna).

Jaki mieszanka wybrać?
Znane są klasyczne mieszanki z gatunkami często stosowanymi, takimi jak gorczyca, rzodkiew, facelia, łubin itd. Jednakże każdy rolnik powinien dostosować swój wybór w zależności od:
- Swoich celów, które mogą być różnorodne (zarządzanie chwastami, zwiększenie żyzności, ograniczenie erozji, unikanie strat przez wymywanie, ochrona biologii gleby...).
- Kontekstu pedoklimatycznego (typ gleby, pH, opady, temperatury).
- Okresu i czasu trwania stosowania okrywy.
- Poprzednich i przyszłych upraw.
- Metody siewu i niszczenia.
Narzędzie wspomagające decyzję ACACIA, stworzone przez GIEE Magellan, pozwala uwzględnić wszystkie parametry specyficzne dla każdej sytuacji i znaleźć odpowiednią kombinację.
Czy różne gatunki okryw mają taką samą zdolność do regulacji chwastów?
Potencjał gatunków do tłumienia chwastów ocenia się według dwóch zmiennych:
- Potencjał produkcji biomasy
- Szybkość pokrycia gleby
Te dwa parametry pozwalają porównać (przyznając ocenę) gatunki w zależności od daty siewu.

Źródła
Artykuł został napisany przez Jasmin Razongles, studenta inżyniera agronoma w trybie dualnym w Centre National d'Agroécologie.