Zachodnia kukurydziana stonka korzeniowa
Stonka kukurydziana to mały chrząszcz z rodziny Chrysomelidae, pochodzący z Ameryki. Szkodnik ten jest obecny w Alzacji i regionie Rodan-Alpy, gdzie jego populacja utrzymuje się na niskim poziomie.[1]
Objawy
Największe szkody powodują larwy.
- atakują ogniska lub plamy na poletkach,
- zjedzone korzenie koronowe,
- typowewyleganie wegetatywne z objawami gęsiej szyi,
- poranione kłosy, które często są wynikiem stresu wodnego spowodowanego brakiem korzeni.
- Ale dorosłe osobniki również mogą powodować szkody
- przed kwitnieniem dorosłe osobniki żywią się naskórkiem liści. Następnie żywią się jedwabiem, pyłkiem, a nawet ziarnami na szczycie kłosa. Na blaszkach liściowych można zaobserwować przebarwione pasma o różnej szerokości, a także odcięte włosie i wydrążone ziarna.
Proszę nie mylić z innymi szkodnikami:
- Rhizoctonia: Robaki i zanikłe, ale nekrotyczne korzenie
- Nicienie: Korzenie zanikają, ale są obecne
- Scutigérelle: Atak ograniczony do niektórych działek
Biologia
Osobniki dorosłe
Mały chrząszcz o długości od 5 do 7 mm (samica, samiec), z elytrą, która jest zwykle jednokolorowa i intensywnie czarna w przypadku samca oraz z naprzemiennymi czarnymi i żółtymi paskami w przypadku samicy.
Larwa
Larwy są miękkie, kremowobiałe i mają cylindryczne ciało. Mają brązową kapsułę głowową z przodu i ciemnobrązową płytkę odbytową z tyłu i różnią się wielkością od 2-3 mm do 18 mm w trzecim stadium larwalnym.
Samica kukurydzianej stonki korzeniowej składa jaja na głębokości do 20 cm w glebie i ponad 1000 jaj. Zimowanie odbywa się w formiejaj. Wiosną, wraz ze wzrostem temperatury, wylęgają się larwy. Szczyt wylęgu przypada na maj-czerwiec. Cykl jest kontynuowany wraz z rozwojem 3 stadiów larwalnych i przepoczwarzeniem, które trwa od 2 do 3 tygodni w glebie. Stadium dorosłe odpowiada okresowi lotu, od końca czerwca do połowy września. Owad ma tylko jeden cykl w roku. Dorosłe osobniki mogą przemieszczać się na odległość od 10 do 50 km od miejsca urodzenia. Dorosłe osobniki żyją około 45 dni.
Sytuacje zagrożenia
Największe szkody występują, gdy populacje kukurydzianej stonki korzeniowej są liczne po kilku kolejnych latach uprawy kukurydzy. Uszkodzenie korzeni zwiększa ryzyko niedoboru wody w roślinie.
Ewolucja, wpływ na plon
W przypadku braku działań zapobiegawczych i leczniczych straty w plonach mogą sięgać kilkudziesięciu kwintali. Obecnie w krajach europejskich, w których szkodnik ten jest obecny od kilku lat, minimalna liczba zabiegów larwicydami i adulticydami, a także wycinanie monokultur od czasu do czasu, może utrzymać populacje chrząszczy poniżej progu szkodliwości.
Metody zwalczania
Rozwiązania zapobiegawcze
- Brak kukurydzy - nawet przez jeden rok - znacznie ogranicza populację kukurydzianej stonki korzeniowej na poletku.
- Ochrona insektycydowa stosowana podczas siewu może być przydatna w przypadku stosunkowo niewielkiej populacji.
- Zwalczanie osobników dorosłych może być opłacalne tylko w wyjątkowych sytuacjach (gdy populacja jest szczególnie liczna).
Rozwiązania lecznicze
Nie ma rozwiązań leczniczych do zwalczania larw przenoszonych przez glebę. Jedynie populacje osobników dorosłych mogą zostać zredukowane poprzez zastosowanie insektycydów na roślinność.
Proszę zapoznać się z ulotką Lutte contre les adventices, les ravageurs et maladies publikowaną co roku przez ARVALIS.
Załączniki
S'attaque aux cultures
Szablon:Techniques favorisant la présence de ce bioagresseur
