Silosowanie niedojrzałych zbóż

Silosowanie niedojrzałych zbóż jest rozwiązaniem ostatecznym gdy pole jest porażone przez adventices i uprawa nie będzie możliwa do zbioru lub będzie miała zbyt niskie plony, albo też aby zapobiec zanieczyszczeniu w kolejnych latach.
Jest to więc przede wszystkim profilaktyczne rozwiązanie stosowane przed kwitnieniem chwastów (ograniczenie odbudowy zasobów nasion) i pozwala na valorisation albo w méthanisation albo jako fourrage.
Jaka skuteczność?
Na stosunkowo czystych polach
Silosowanie poprzedniej uprawy (rok n-1) pozwala na wyraźne zmniejszenie liczby ray-grass na m2, około 5 razy mniej roślin w porównaniu do wariantu kontrolnego.
Gdy łączymy silosowanie z orką, obserwujemy 10 razy mniej ray-grass.

Na polach porażonych
Przykład strategii walki z zanieczyszczeniem:
Tutaj wpływ jest oceniany na 2 lata z wariantem kontrolnym bez silosowania. Wariant z jednym silosowaniem w pierwszym roku. Następnie silosowanie co roku. Okresy międzyplonów (IC) są zarządzane podobnie z dwoma bronowaniami.

Wyniki
- Umiarkowany efekt na liczbę wschodów (-10% przy jednym silosowaniu i -30% przy dwóch kolejnych uprawach silosowanych)
- Znaczne zmniejszenie zasobów nasion (-41% przy jednym silosowaniu i -86% żywych nasion chwastów trawiastych przy dwóch silosowaniach)

Liczba wschodów w pierwszych latach nieznacznie spadła z powodu dużej liczby nasion już obecnych w glebie.
Ponieważ nie ma ponownego wysiewu chwastów, gdyż wszystko jest zbierane przed kwitnieniem, a trawy takie jak życica (ray-grass), mietlica (vulpin) mają TAD (roczny wskaźnik spadku) wysoki (około 60/70%), zasoby nasion szybko maleją (-85% po dwóch kolejnych latach silosowania). Efekt oczyszczający na gęstość chwastów powinien być odczuwalny z opóźnieniem w następnym roku.
Zalety
- Natychmiastowe i znaczące zmniejszenie zasobów nasion traw (szczególnie tych z TAD powyżej 50%, jak życica i mietlica czy bromus).
- Zmniejszenie liczby wschodów przy strategii długoterminowej (co najmniej 2 lata).
- Możliwość ekonomicznej valorizacji (metanizacja lub pasza) w porównaniu do rozdrabniania uprawy.
Wady
- Straty ekonomiczne ponieważ uprawa nie jest zbierana. Dochody z zebranej uprawy są znacznie wyższe niż z pasz.
- Duży eksport suchej masy (do 10 ton/ha) i możliwa utrata żyzności gleby w dłuższym okresie.
- Możliwe ubijanie gleby podczas prac silosowania (w zależności od warunków).
Źródła
Ten artykuł został napisany przez Jasmin Razongles, studenta inżyniera agronoma na praktykach w Narodowym Centrum Agroekologii.